zondag 2 mei 2010

Mei

He lief Lentekind,

Het is weer mei. De prunus staat volop te bloeien voor het raam van Lievens kamer. Jouw kamer. Lievens kamer.
Op de tennis vroeg iemand hoeveel kinderen ik had. Twee, zei ik. Ik vertelde even over je. En ik zal straks eens bellen naar De Mug, om een tafel te reserveren voor je verjaardag. Het is weer helemaal de tijd van het jaar om voortdurend aan je te denken.
Het wordt wel steeds moeilijker om me te bedenken hoe anders ons leven bijna was geweest. Een dochter van 3. Volgend jaar ga je al naar school, had ik dan gedacht. Wat word je toch snel groot. Kijk toch eens mensen, ze was pas nog zo klein, een baby. En moet je haar nu zien! Ze kletst de oren van ons hoofd.
Maar lief Lentekind, jij bent gewoon nog steeds die prachtige baby waar we gelijk zoveel van hielden. Klein, mooi en zacht. Ook al word je deze maand geen drie, je bent niet minder hier.

3 opmerkingen:

Iris zei

Lieve Lente,

ik wilde een stukje gaan schrijven voor je papa en mama op jouw site om te vertellen dat Rob en ik er natuurlijk bij zijn als we op jouw dag gaan eten in de Mug. Toen las ik dit stukje van je mama.

Lieve Lente, je bent er niet... je bent er altijd.
Bij jou thuis, overal waar je papa, je mama en Lieven zijn, daar hoort altijd iemand bij en dat ben jij. Doordat je er niet bent, ben je er altijd. Dat maakt me verdrietig, toch vind ik het fijn dat we je dus nooit zullen vergeten. Ik zie je nog zo goed voor me, je zit in ons hart voor altijd.

Iris

mieke zei

lief meisje van me,

het is inderdaad zo als jij zegt, Iris. Je bent er inderdaad altijd.

Hele verhalen houden we met elkaar, we zingen de prachtigste liedjes en ik zie in mijn dromen hoe je graag je komt om te knutselen of koekjes te bakken bij oma. De pret die we maken.
Ik zie je leuk en eigenwijs gekleed gaan. En ik bedenk me dan dat je weer al snel naar school zal gaan en hoe vlug je groot worden zal en dan besef ik weer dat jij inderdaad dat lieve kleine meisje zal blijven en dan mis ik je heel erg.
Ik hou enormveel van je, een dikke kus van oma.

Janny Hoezen zei

Lieve Lente,
Overmorgen jarig... en toch niet. Ik kan me heel goed voorstellen hoe dat zou zijn. Onze Tes wordt vandaag namelijk 3 jaar en dat is een zeer eigenwijs dametje met een heel eigen willetje en uitspraken die hilarisch zijn, die de peuterspeelzaal als school beschouwt en iedereen om haar vinger windt!
Ook voor ons is het niet altijd gemakkelijk, want het genieten van Tes heeft, zeker in deze periode, altijd een klein donker wolkje.
Lieve Lente, je papa en mama troosten kan ik niet, met ze meevoelen wel...
Liefs, ook van Gerard.
Janny