Vandaag en morgen hoef ik lekker niet te werken. Ik had allerlei plannen gemaakt (muurtje schilderen, administratie regelen, schoonmaken, etc), maar ergens deze week besloot ik om het tweede (en laatste) fotoboek nu eindelijk eens te gaan inplakken. En dat ben ik nu aan het doen. Het lijkt zo simpel: je zoekt uit welke er wel en welke er niet in moeten en je plakt ze er in. Paar regeltjes erbij schrijven en klaar is Kees. Maar zo werkt het niet. Eerst pak ik de doos tevoorschijn waar alles in zit. Voordat ik de foto's te pakken heb, ben ik al 10 keer afgeleid. Kijk, de kaartjes die ik naar allerlei mensen geschreven heb, maar die ik nooit gegeven heb (kwam er niet van of het was nog niet helemaal goed of..). Kijk, het fotolijstje waar ik een kleurenkopietje van haar hand- en voetafdruk in wilde doen (is er ook nog niet van gekomen). En hier, de advertenties uit de krant. Het fotoboek van Remi, nog eens even kijken hoeveel Lente op hem leek. Hoe zag hij eruit toen hij bijna zes maanden was? Zo had zij er misschien nu ook uit gezien.
En zo ga ik dan nog even door. Na een tijdje krijg ik trek en maak ik wat klaar in de keuken. Anderhalf uur later is er nog geen foto in het boek terecht gekomen. Huppakee, aan de slag nu!
Inmiddels heb ik de foto's van de donderdag uitgezocht en ingeplakt. Het zijn er niet zo veel. Ik bedenk dat er die dag ook mensen zijn geweest waar we geen foto's van hebben gemaakt. Wie waren dat ook alweer? Ik ga kijken of ik het ergens heb opgeschreven. Ik ga naar de computer om te kijken of ik ergens in een soort dagboekverslagje ook heb genoemd wie wanneer kwam. Maar voordat ik Words open, kijk ik eerst even op m'n site. En ja hoor, weer afgeleid. Ik schrijf 'gauw' even dit stukje.
Zucht. Ik ga zo écht verder. Hoewel, het is al vier uur en ik moet ook nog om boodschappen....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
grappig stukje, Barrie!
Het is goed dat je er weer aan begonnen bent. En ookal gaat het langzaam... het zal erg mooi zijn om altijd te bekijken.
De volgende keer wil je dan misschien eindelijk die kleurenafdruk van de voetjes maken, maar dat duurt dan ook weer heel lang omdat je eerst in het fotoboek gaat kijken!!
He Barbara,
Ik zag dat je er niet was vandaag en Remi zei dat je vrij had. Ik vroeg me af wat je dan zoal deed.
Nu weet ik het...
Gewoon de tijd er voor nemen, het is juist goed om alles weer te bekijken denk ik!
Ilona
Lieve Barbara,
Ik herken het wel, ons tweede album is ook nog niet af. Een doos vol kaartjes, foto's, advertenties. Allemaal dingen die niet in het fotoalbum kon die ik digitaal heb laten afdrukken. Ik kan me er nog niet toe zetten om het af te maken. Weet ook niet precies wat het is. Misschien wel, omdat het nu wat beter gaat en ik nog verdrietiger wordt van alle foto's en kaartjes. Het komt wel weer denk ik.
Binnenkort wordt de kleine van Remi's broer geboren schreef je op m'n site. Dat zal de nodige emotie bij je los maken. Ik heb er inmiddels al heel wat gehad na het overlijden van Anouk. M'n overbuurvrouw, m'n vriendin, twee nichtjes, laatst m'n naaste buurvrouw, m'n 2 collega's. Nu 2 vriendinnen. Ik ging steeds op m'n gevoel af. Bij de één ging ik langs, de ander stuurde ik een kaart. Sommige ben ik pas een paar maanden later geweest en bij sommige dezelfde week. Ook voelde het steeds weer anders. Soms heel heftig en andere keren nam ik het voor kennisgeving aan, maar wennen doet het nog niet echt. Alhoewel ik wel merk, dat de periode dat ik me rot voel, nu wat korter is. Ik kan je maar één advies geven als die kleine van je zwager geboren is, ga op je gevoel af. Van te voren weet je niet hoe het zal voelen.
Liefs Silvia
Hoi Barbara en Remi,
Wij zijn juist terug van vakantie en dan is het eerst weer even lezen op de site. Fijn Barbara, dat je je over het algemeen weer beter voelt, maar als je zo bezig bent met de foto's, kaartjes en alle andere dingen zal er weer een heleboel emotie door je heen gaan. Maar ik hoop dat je er ook van kunt genieten.
Groetjes en liefs Marianne.
Hi Barbara,
Ik ben al een half uur bezig om hier iets te schrijven. Ik kan de woorden alleen niet vinden... het is zó herkenbaar allemaal. Plus dat ik word afgeleid door Mees en vooral Finn. Als ik naar ze kijk maken ze zoveel goed, ik hoop dat jij en Remi dat over een paar jaar ook hebben. Blijf erin geloven!
liefs Sigrid
Anoniem zei...
Hoi lieve Barbara
en lieve Remi,
Morgen zou Ann Amelie Lente een half jaar geworden zijn. Ik las hoe jij dan even een kijkje neemt in het babyfoto-album van Remi. Ja, die stond toen al in zijn bedje en stond aan de salontafel en kon eerder staan dan dat hij kon zitten. Dus die viel regelmatig met een smak achterover. Die wilde in alles supersnel zijn en zette toen zelfs al zijn eerste pasjes, dan wel aan iets vasthoudend natuurlijk. Maar die verhalen ken je al wel. De volgende keer zal ik het vervolgalbum van Remi meebrengen, want ik merk dat je daar toch mee bezig bent. En logisch.
Maar lieve kinders, natuurlijk heb ik dat al persoonlijk gedaan, maar ik wil jullie van harte feliciteren met het volgende te verwachten babytje. Sinds vandaag mag ik het officieel bekendmaken en dat dóe ik dan ook.
De volgende keer zal ik een cadeautje voor het babytje bij hebben.
Liefs je moeder. Toos.
Een reactie posten