Bijna elke dag schrijft Remi nu. Ik heb gevraagd of ik eens iets van hem mocht plaatsen, hier.
Zaterdag 23 juni 2007
De lente is voorbij. De zomer is begonnen. Dat betekent dat de dagen korter worden. Donkerder. Zal ik van deze zomer kunnen genieten, nu hij zo anders zal zijn dan verwacht?
Ik ben vader.
Mijn lieve kleine dochtertje heeft mijn leven veranderd. Ze zal er altijd zijn. Als ik alleen ben zal ik voor haar zingen, zoals ik voor haar zong toen ze in de buik zat.
“Kleine poppedijne.
Lente is m’n kleine.
Lente is mijn grote schat.
Lieve Lente, wist je dat?”
Met mijn oor tegen Barbara’s navel. En steeds als ik dan stopte met zingen, dan gaf Lente een schopje. En dan zong ik nog een keer. Het enige spelletje dat ik met haar gespeeld heb. Zingen. Stoppen. Even wachten. Een schopje, een duwtje. En weer zingen. Nog een keer!
Zal ik van dit leven kunnen genieten, nu het zo anders zal zijn dan gehoopt?
Ik ben mijn dochter kwijt. Ik zoek haar op het strand. Steeds roep ik haar naam. Ongerust kijk ik ook naar de zee, de golven. Zou ze…? Ik ren over het strand, kijk achter de strandhuisjes. Heeft iemand mijn dochter gezien? Ze zat hier net nog te spelen. Met haar emmertje en haar schepje. Van opa en oma had ze dat gehad. Ik ben haar kwijt. Helpt er dan niemand zoeken? Donkerbruine haren heeft ze. Een mooie volle bos. Ze liep hier langs het water. Bruine ogen. Mooie, vrolijke ogen. Ik zoek mijn dochtertje. Lente! Lente!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
lieve Remi,
wat een gelukkig meisje zou Lente zijn, dat kan toch niet anders met zo'n papa en zo'n mama, mijn complimenten.
en gil maar als je op het strand loopt dat is goed voor je.
ik vind het ook raar dat de hele wereld gewoon doorgaat. dat is niet te begrijpen
mieke
dag Remi,
wat kan jij mooi schrijven! ik krijgen wel erg veel tranen van in mijn ogen. zoveel liefde voor zo'n klein mooi meisje en zo'n enorm gemis... voor jullie als ouders maar ook voor het lieve kindje dat een prachtig warm nest is misgelopen. domme pech... heel zeldzaam, ik hoor het ze ook nog zeggen in het ziekenhuis. maar dit soort mooie gezonde kindjes hoeven niet dood te gaan als men ervoor kiest om middels echo onderzoek te controleren of het geboortekanaal vrij is... als... als... als... misschien kan je op het strand ook af en toe kijken of je Luce of Anouk kan vinden. Misschien zijn ze samen met Lente een zandkasteel aan het maken.
Colette
Een reactie posten