Brief aan Lente

Vandaag en gisteren was Anneclaire (5) bij ons aan het logeren. Vanmiddag hadden Cathalijne en ik haar meegenomen naar Parc Central, waar we wat gingen drinken. We gaven haar een roze potlood en een roze schrijfboekje cadeau. Ze dacht even diep na en zei toen: "Ik ga een brief naar Lente schrijven. Hoe schrijf je Lente?" Ik schreef haar naam op een bierviltje. Anneclaire ging aan de slag. Toen ze klaar was zei ze: "En nu wil ik schrijven 'Als je groot was geworden wou ik wel met je spelen.'" Ik zei dat ze dat wel met haar eigen letters mocht schrijven. Ze ging aan de slag en schreef 'Anne' (ze nam 'eigen letters' letterlijk). Daarna vroeg ze hoe ze 'Lente is lief' moest schrijven. Ook 'lief' kwam op het bierviltje en in haar brief. Ze schreef haar naam eronder en maakte het af met wat hartjes. "En nu?", vroeg ik. Weer dacht ze even diep na. "Ik weet het al! De brief moet aan een ballon en dan kan 'ie zo in de lucht naar de hemel!" "Da's mooi," zei ik, "maar ik weet niet of Lente 'm al kan lezen; ze is nog maar zo klein." "Dat geeft niks. Jezus kan wel lezen."